Author Archives: thorgnyr

Litlu stóru málin

Leave a reply
Píratar eru best þekktir sem angi alþjóðahreyfingar sem hefur borgararéttindi, gagnsæi stjórnsýslu, upplýsingafrelsi og beint lýðræði á oddinum. Þetta eru stóru málin og grunnstefna Pírata endurspeglar þann verueika, en hún er hornsteinn stefnu móðurfélagsins og allra aðildarfélaga Pírata.
En Píratar hafa mikla breidd, í okkar röðum er fólk með andstæðar skoðanir, ólík áhugamál og fagþekking einstaklinganna í flokknum er af öllum toga. Fyrir vikið eru á stefnuskrá hjá okkur fjölmörg mál sem mætti segja að séu minniháttar.
Nýverið fékk einn frambjóðandi okkar til borgarstjórnar Reykjavíkur símtal vegna eins þessara litlu mála. Á línunni var sannfærður kjósandi sem að vildi þakka Pírötum fyrir að hafa á stefnuskrá sinni að aðgangur barna og unglinga að samskiptum við dýr innan borgarmarka yrði efldur og að kannaðar verði leiðir til að gera börnum kleift að umgangast hesta og leggja stund á útreiðar. Þessi sami kjósandi sagði frambjóðanda okkar enn fremur að hann teldi rétt að láta alla sína vini vita, sem vafalaust yrðu jafn hrifnir.
Píratar í Reykjavík hafa fengið nóg af spurningum um þessa stefnu. Hví hesta? Raunin er sú að á meðan það er ekki skortur á hestaleigum á höfuðborgarsvæðinu þá er kostnaður við hestaleigur hár og fæstir borgarbúar leggja stund á útreiðar. Það má vel vera að lausnin sé ekki flóknari en svo en að gera hestaleigunum kleift að bjóða upp á aðgang að hestum á grænu svæðunum sem finnast innan borgarmarkanna.
Þetta er gott dæmi um lítið stórt stefnumál.

Er hústökufólk í borgarstjórn?

Leave a reply
Flugvallarmálið hefur verið mikið í deiglunni undanfarin misseri. Þessari grein er ekki ætlað að vera innlegg í þá umræðu heldur er hún um þá stöðu sem komin er upp í Fluggörðum Reykjavíkurflugvallar.
Á síðasta ári fékk sala á flugskýli til einkaafnota ekki þinglýsingu á þeim forsendum að það vantaði skilyrði í samningnum um að tilvonandi eigandi þyrfti að rífa skýlið fyrir árslok 2015 á eigin kostnað. Þetta var það fyrsta sem eigendur skýlanna heyrðu um að til stæði að rífa skýlin.
Fulltrúar félags eigenda í Fluggörðum sendu þá fulltrúa á fund borgarstjóra til að spyrja út í málið. Þar fengu þeir fengu skýr skilaboð um að umræða væri ekki í boði. Í kjölfarið sáu Fluggarðamenn sér engan sinn kost vænna en að leita álits lögmannsstofunnar Lex. Í áliti lögmanns á stofunni segir að á meðan ágreiningslaust sé að engir lóðasamningar hafi verið gerðir þá hafi 14 af 17 flugskýlum staðið í fullan hefðartíma, sbr. 2. gr. hefðarlaga 46/1905.
Álitinu lýkur svo á þessum orðum: „Af hálfu Reykjavíkurborgar liggja fyrir skipulagsáætlanir sem miða að því að breyta Fluggarðasvæðinu í ibúabyggð. Virðist því stefnt að eignaupptöku á mannvirkjum í þeim mæli að það á sér fáar hliðstæður hér á landi. Í því ljósi hlýtur að vekja stórkostlega furðu að Reykjavíkurborg hefur lítið sem ekkert samráð haft við þinglýsta eigendur mannvirkja í Fluggörðum.“
Í grunnstefnu Pírata segir að að allir eigi að hafa rétt til að koma að ákvarðanatöku um málefni sem varða þá. Þar segir einnig að Píratar beita sér fyrir eflingu og verndun borgararéttinda. Pírötum er því einfaldlega ekki stætt á öðru en að benda á þá stöðu sem þarna er komin upp. Að valtað sé yfir fólk án samráðs og án tillits til þeirra réttinda er nokkuð sem við Píratar í Reykjavík getum ekki horft upp á þegjandi og hljóðalaust.
Undirritaðir telja að hægt sé að finna ásættanlegar lausnir á mörgum erfiðum málum. Grunnforsendur þess eru þó þær sömu og grunnforsendur raunverulegs lýðræðis: samskipti og upplýsingar. Án samráðs við þá sem hagsmuna hafa að gæta af ákvarðanatöku er aldrei hægt að halda því fram að ákvörðunin hafi verið tekin með sanngjörnum hætti, algjörlega óháð því hversu góð eða slæm hún er í sjálfu sér.
Samningsstaða Fluggarðamanna er skert verulega sökum þess með hvaða hætti Reykjavíkurborg gengur fram. Þó er líklegt að ef af eignarupptöku verður sé borgin hugsanlega búin að baka sér heilmikla skaðabótaskyldu sem gæti orðið mun dýrkeyptari en sú leið að ganga heiðarlega að málinu.
Halldór Auðar Svansson skipar 1. sætið á lista Pírata í Reykjavík.
Þórgnýr Thoroddsen skipar 2. sætið á lista Pírata í Reykjavík.

Möglað um Mosku

Leave a reply

Pírötum barst eitt sinn bréf þar sem borið var undir flokkinn að taka afstöðu gegn byggingu bænahúss múslíma í Reykjavík. Það skal tekið fram strax að Píratar munu ekki beita sér gegn byggingu bænahúss múslima, eða nokkurra annarra trúarbragða.

Einu áþreifanlegu rökin sem færð voru fyrir því að moska skyldi ekki rísa í Reykjavík voru þau
“[……] að þessi trúarbrögð byggjast á mjög róttækri hugmyndafræði og eru mikil öfgaöfl, einnig standast þau engan veginn jafnréttislög á Íslandi”.

 

Það verður að teljast í meira lagi undarlegt að ætla abrahamískum trúarbrögðum samhljóm með jafnrétti eða þá öðrum grundvallarréttindum ef út í það er farið.

“Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát. Því að Adam var fyrst myndaður, síðan Eva. Adam lét ekki tælast, heldur lét konan tælast og gjörðist brotleg. En hún mun hólpin verða, sakir barnburðarins, ef hún stendur stöðug í trú, kærleika og helgun, samfara hóglæti.” – Fyrra Tímóteusarbréf, 2:11-15 (Nýja testamenti).

Íslenskt samfélag hefur sem betur fer þroskast úr því að taka ríkistrúna of alvarlega, en sú þróun átti sér ekki stað með banni á kirkjum, bænahaldi, Biblíulestri eða trúboði. Ekki þarf boð eða bönn til að almenningur hætti að taka mark á Biblíunni. Árangursríkasta leiðin til að sporna við neikvæðri hugmyndafræði er efling borgararéttinda, ekki takmörkun þeirra.

Ef fólk hefur áhyggjur af hugmyndafræði íslams, eða þá annarra trúarbragða, þá er rétta leiðin sú að nýta þau borgararéttindi sem bjóðast, nefnilega trú-, skoðana- og tjáningarfrelsið til þess að gagnrýna þau efnislega. Svo mikið er víst að af nógu er að taka.

Trúfrelsi, rétt eins og tjáningarfrelsi, byggir nefnilega ekki á því að fólk fari eingöngu með sannar og fallegar staðhæfingar, heldur á því að næg sé samkeppnin á vettvangi hugmyndaskiptanna.

Ég kem af hökkurum!

Í hverri fjölskyldu er þúsundþjalasmiður af einhverjum toga. Pabbinn og mamman sem smíða, prjóna og elda eins og þau hafi ekkert annað gert, systkinið sem getur gert við allar vélar og jafnaldrinn sem sér til þess að allar tölvur séu í standi hjá öllum. Þetta er fólkið sem lætur ekki kenna sér hlutina, þetta er fólkið sem lærir hlutina.

Í dag eru nokkur tískuorð til yfir svona fólk enda hugtakið þúsundþjalasmiður vísast nokkuð úr sér gengið og ekki nægilega yfirgripsmikið. Á ensku hefur orðið “Maker” fengið nokkuð fylgi og sömuleiðis hugtakið “Hacker”, eða hakkari sem hefur þó fengið neikvæða hliðarmerkingu.

Þekkt er að hugtakið var í reynd notað meðal radíóamatöra á sjötta áratug síðustu aldar yfir þá sem nutu þess að skilja hvernig græjurnar virkuðu, gerðu sér það til leiks að “hakka” til þess að bæta tólin eða fundu nýjar og betri leiðir. Snillingarnir í Mythbusters þáttunum eru skólabókarhakkarar samkvæmt þessari skilgreiningu.

Píratar eru hakkarar því þeir beita sameiginlegum þekkingarþorsta sínum til að búa til nýjar leiðir til að vinna að verkefnum komandi kjörtímabils. Við erum tilbúin til að vinna með öllum sem nenna að hakka stjórnkerfið með okkur. Gerum þetta betra saman!

Ég er hakkari líka því að ég er mannlegur. Ég geri mistök. Ég vil bæta mig og ég vil bæta samfélagið mitt.

x.piratar.is er fyrsta hakkið af fjöldamörgum sem munu breyta Íslandi. Á þessu kerfi gefst öllum tækifæri til að taka þátt í stjórnkerfi landsins. Vertu með. Vertu hakkari!

Velkomin í fullorðinna manna tölu!

Af hverju þarf maður að vera 18 til að kjósa? Nú, augljóslega því nóttina fyrir átján ára afmælisdaginn kemur Jón Sigurðsson til þín í draumi og blessar þig með náðargáfu lýðræðislegrar hugsunar og getunni til að taka ávallt réttar ákvarðanir!

Við höfum það fyrir satt að þetta er ekki raunin. Einstaklingar verða ekki, án alls undirbúnings, skyndilega tilbúnir til þess að kjósa samkvæmt bestu vitund. Til þess að taka þátt í lýðræðislegum ferlum á skynsamlegan hátt þarf maður að geta kynnt sér valkostina, gert sér í hugarlund hugsanlegar afleiðingar atkvæðisins og haft í huga gróflega hvernig lýðræði/fulltrúalýðræði virkar. Svo hvernig eru börn undirbúin fyrir þennan mikilvæga dag þegar þau taka þátt í þjóðkosningu í fyrsta sinn?

Flestum er þeim bara sagt hvað þau eiga að kjósa. Af því bara.

Minn bakgrunnur er úr ýmiskonar tómstundastarfi. Ég hef unnið á leikskólum, frístundaheimilum og í félagsmiðstöðvum. Grunnþáttur í minni vinnu er að virkja börnin ykkar til þátttöku í nærumhverfi sínu. Innan þessa geira hefur því mikið verið rætt um hvort það sé hreinlega nokkur fyrirstaða fyrir því að lækka kosningaaldurinn niður í 16 ár.

Ég tek heilshugar undir það. Ég tel að ungmenni séu jafn vel í stakk búin til að kjósa í þjóðkosningum og við hin. Enn fremur legg ég til að gerð verði áætlun sem miðar að því að þrepaskipta lýðræðisþátttöku barna samhliða námi, þannig að hún byrji í nærumhverfi þeirra strax í upphafi skólaferilsins og börnin fái sífellt aukin tækifæri til þátttöku þar til þau fá kosningarétt.

Urðum bara til á netinu?

Í vikunni varð á vegi mínum einstaklingur sem skaut Pírata niður með rökum sem ég kýs að kalla „bara“ rök. Tómstundaheimili barna eru mitt sérsvið, sem gerir mig að mestu ónæman fyrir slíkum rökum. Blessunarlega.

Til útskýringar þá voru andrökin við (betra orðalag: rökin gegn) Pírötum á þá leið að þetta væri „bara netflokkur“ sem „varð til á netinu“. Staðhæfingarnar einar og sér eru á vissan hátt sannar en það var þetta algera skilningsleysi og viljaleysi til að kynna sér málið, jafnvel hlusta á útskýringar mínar, sem ergði mig meira en orð fá lýst.

Meðal þess sem bar á góma í þessu samtali okkar var það hvernig Píratar ætluðu sér að eyðileggja lýðræðið á Íslandi með því að útiloka tölvu- og nethefta einstaklinga frá lýðræðislegri þátttöku. Ég fékk auðvitað ekki að leiðrétta þennan misskilning með því að benda á að Píratar ætluðu sér öðru fremur að auka framboð á lýðræði frekar en hitt. „Nei, það er ekki rétt hjá þér“ var svarið sem ég fékk. Blessunarlega (annað sinn sem þú notar “blessunarlega”, er frekar áberandi orð, er þetta með ráðum gert?) er slík þvermóðska ekki gegnumgangandi eiginleiki á Íslandi.

Píratar eru vissulega stjórnmálaafl internetsins. Við vinnum dreift, án miðlægrar flokks- eða kosningaskrifstofu, myndum okkur skoðun með því að nýta okkur kosti netsins til upplýsingar og skeggræðum útfærslur og stefnumál á okkar eigin lýðræðishugbúnaði sem við hönnuðum á vefsíðu okkar, x.piratar.is. Þess konar vinnubrögð kallast einu (töku)orði „Crowdsourcing“, sem má kannski yfirfæra sem „sam-viska“. Þar er átt við ferli sem minnir um margt á vinnubrögð á þjóðfundinum um árið. Munurinn er helst sá að þessi vinnubrögð bara virka svo miklu betur á netinu.

Ókosturinn er þó óneitanlega sá að við erum ekki mjög sýnileg utan netsins. Til að bæta úr því munu Píratar standa fyrir svokölluðum, pop-up kosningaskrifstofum. Nú þegar eru tvær slíkar afstaðnar með mikilli prýði og þegar á líður munu síðan helstu frambjóðendur Pírata bjóða heim í kaffi og spjall.

Með vinsemd og virðingu,

Þórgnýr Thoroddsen, Pírati.